In september trokken we een weekend naar Marseille voor een Teambuilding à Grande Vitesse. Onder ons ook Jalina, junior digital consultant en op dat moment 2 weken bij RCA. Een vuurdoop waar ze met veel plezier op terugblikt.
Onze teambuilding in Marseille was er eentje om ‘vous’ tegen te zeggen. Exact 2 weken voor ons vertrek naar de Franse kuststad was ik gestart als junior digital consultant. Meteen op driedaagse gaan met 75 nieuwe collega’s was dan ook heel spannend. Gepakt en gezakt (en met een gezonde portie stress en slaaptekort) vertrokken we vrijdag om 4 uur in Hasselt richting Brussel-Zuid, om vervolgens de trein te nemen naar Marseille. Het voelde een beetje als op kamp gaan. Sommige mensen ken je nog niet bij vertrek, maar je weet dat je na de trip hoe dan ook een connectie gaat hebben. Samen met collega’s Esther, Petra en Wim had Event Masters ons weekend tot in de puntjes uitgewerkt. Wij moesten gewoon ondergaan en genieten. En dat hebben we gedaan!
Eens aangekomen in Marseille kropen we meteen op de elektrische fiets. Met de zon op onze snoet ontdekten we op korte tijd de mooiste plekjes van Marseille. Na al die actie was het tijd voor gezelligheid. ’s Avonds genoten we samen van een buffet en collega Ruben verraste ons nog met een winetasting. De collega’s delen duidelijk mijn passie voor het goede leven, dus ik denk dat ik hier wel op mijn plaats zit! Het was heel bijzonder. Ik kende deze mensen nog maar 2 weken (sommige zelfs maar 2 uur) en toch voelde het alsof ik al helemaal deel was van het team.
De 2 dagen die daarop volgden, waren even warm en gezellig. Het ging wel even hard tegen hard toen de competitiebeestjes naar boven kwamen tijdens het petanquetoernooi. Daar heb ik niet meteen het beste van mezelf kunnen tonen ... Ik kende Fanny alleen als de dochter van Marcel Kiekeboe, maar blijkbaar is Fanny ook de loser in petanque. En ja, dat was mijn team. Maar ik heb het niet aan mijn hart laten komen. Winnaars en verliezers verbroederden op de rooftopbar tegenover de petanquebaan. We aten, we lachten, we dronken en we dansten. En een paar keer zeiden we tegen elkaar: “Besef goed waar we hier staan! Dit is een heerlijk moment!”
Op zondagnamiddag stapten we alweer op de trein naar Brussel. Onderweg was het rustig. We waren bekaf door, maar vooral aan het nagenieten van het geslaagde weekend. De driedaagse naar Marseille was vermoeiend, maar op een extreem goede manier. Mijn kaken deden verschillende keren pijn van het lachen, mijn benen waren zuur van het dansen en ik heb mijn nieuwe collega’s op een heel fijne manier leren kennen.
Merci, RCA, merci!
